W połowie XIII wieku Albrecht Dewin wzniósł murowany zamek. Od 1320 roku ród von Packów rozbudowywał kompleks, dobudowywał kolejne skrzydła oraz mury obronne, tożsame z miejskimi. W 1355 budowlę przejęli von Bibersteinowie. Przez kolejne 200 lat obiekt był rozbudowywany oraz został poddany renesansowej przebudowie. W 1558 r. zamek zakupili von Promnitzowie. Późniejsze sztukaterie, datowane na przełom XVI i XVII wieku, wiążą się już z działalnością Promnitzów.
Zewnętrzny wygląd elewacji zamkowych został nadany około 1700 r. Wtedy też przebudowano wieżę nadając jej barokowy charakter. Począwszy od 1824 r. zamek służył jako więzienie. W 1930 r. urządzono tutaj Muzeum Regionalne powiatu żarskiego, które funkcjonowało do 1945 r. Promnitzowie w latach 1710-28 dobudowali obok zamku barokowy pałac, nazywany nowym zamkiem. Od 1824 r. stary zamek pełnił funkcję pruskiego więzienia państwowego. W 1945 r. pożar zniszczył obie budowle, które jedynie przykryto nowym dachem.
Architektoniczna forma zamku, łącząca gotyk i renesans, zachowała się bez większych zmian do czasów obecnych. Cztery jednotraktowe skrzydła rozplanowane są wokół wewnętrznego dziedzińca, otoczonego z trzech stron krużgankami. Piwnice nakryte są sklepieniami kolebkowymi, natomiast komnaty sklepieniami kolebkowymi z lunetami, dekorowanymi renesansowymi i barokowymi sztukateriami. Trzykondygnacyjne skrzydła posiadają dachy wielospadowe. Nad zwartą bryłą budynku dominuje czworoboczna wieża wtopiona w skrzydło południowe. Obecnie zamek jest zachowaną w dobrym stanie ruiną.
Ratunek dla zamku miał przyjść w latach 90, kiedy wykupił go prywatny inwestor. Niestety, obiekt do dziś popada w ruinę.
